Hecht
Ik heb een fascinatie voor alles wat te maken heeft met (samenwerkings)relaties. Hoe verhouden mensen zich tot zichzelf, tot elkaar en wat gebeurt er groepsdynamisch als er in een team aan een bepaald doel gewerkt wordt?
Wie ben ik?
Ik heb de gave gekregen om vanuit warme menselijkheid en blijheid een sfeer te scheppen waarin mensen zich openen voor zichzelf en voor de ander. Dit zet ik graag ten volle in. Zodat via het vertellen van en luisteren naar elkaars verhalen goed, hecht en gezond verder gewerkt kan worden aan de opdracht, als mens en als collega’s. Op een zinvolle, vervullende en vreugdevolle manier.
Hoe ouder ik word, hoe meer ik in het ook-niet-weten durf te stappen. Nieuwsgierig, onderzoekend en vertrouwend op de wijsheid die in éénieder zit en waarvan de som der delen vele malen groter is én nodig om verder te komen in de richting die voorop staat.
Zestien jaar leidinggevende ervaring bij Randstad en negentien jaar mede-eigenaarschap bij Kessels & Smit, the Learning Company hebben mij als mens en als vakvrouw gevormd. Ik blijf mezelf steeds verder ontwikkelen via verdiepende opleidingen, het lezen van vakliteratuur en zeker ook via goeie gesprekken met vakgenoten en met vrienden. Ik kom dus beslagen op het ijs en tegelijk in alle bescheidenheid.
Wat doe ik?
Mijn rol is om in ontmoetingen en opdrachten verderbrengende vragen te stellen. Om mensen uit te nodigen in het vertellen en in het met aandacht luisteren naar elkaars verhalen. Ook naar wat misschien nog niet gezegd wordt. Vanuit een blik van buiten kan ik perspectief en inspiratie toevoegen, de inzichten en reflecties die ontstaan bij elkaar brengen. Wanneer het gaat over complexe situaties en lastige draagstukken, geloof ik dat in de ontmoeting, in de dialoog en in (h)echt contact kiertjes te vinden zijn.
Om zo licht en lucht binnen te brengen.
In veranderprocessen een steen of beter ‘kiezeltjes’ te verleggen kan niemand in z’n eentje. Ook ik niet. Dat doe je met elkaar, om vanuit ieders beste vermogen zoveel mogelijk impact te hebben op wat er toe doet.
Die impact ontvouwt zich zelden meteen. Ik hanteer het vergrootglas wel eens als metafoor om alert te zijn voor de geringste en minste beweging die je opmerkt. Soms hoor ik pas veel later hoe iets gewerkt heeft.
​
Verschillende theorieën, aanpakken en methodieken geven me als coach taal om te benoemen wat ik zie gebeuren. In die volgorde. Stap voor stap in het klein doen waarin ik in het groot in geloof is daarbij een goed kompas.
Zin om elkaar te ontmoeten
in onze verhalen?
Neem contact en we spreken concreet af